که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوى به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی
سعدی
‘Az emberek tagjai egy testnek,
Teremtéskor egy agyagból lettek.
Ha fájdalmat oszt a sors egy tagnak:
Mind egyenlőn szenvedőben vannak.
Ki részvétlen maradsz mások kínján:
Ember nevet nem érdemelsz méltán.’